Wat een koopverbod voor je kan doen & mijn wishlist.

Vorig jaar liep mijn koopgedrag, bijna koopverslaving, de spuigaten uit. Daarom besloot ik toen om de hele maand december en januari niks te kopen. Dat was eigenlijk best wel makkelijk - pfieuw, het was dus geen verslaving - maar aan het eind van januari begon het me toch weer te kriebelen. Toen heb ik in februari best wel wat dingetjes gekocht en sindsdien eigenlijk nog vrij weinig (voor mijn doen, in elk geval). Ik geef minder makkelijk over als ik iets graag wil, omdat 'ik het toch niet nodig heb' en ineens is sparen veel belangrijker voor me dan de nieuwste huppeldepup te hebben. Best wel een fijne uitwerking, dat beetje discipline wat ik in die twee maanden toch maar mooi heb gekweekt. We hebben nu (eindelijk!) realistisch uitzicht op een huisje dat mijn vriend en ik kunnen krijgen. En ook nog eens boven de stad, mensen. Hoe cool is dat?!
Deze week hebben we een bezichtiging en dan gaan we beslissen of het wat voor ons is. Als we het willen, dan ga ik deze zomer gewoon samenwonen! Aaaaah! Reken dan maar op een heleboel interieur posts en leuke nieuwe dingetjes die we voor het huisje hebben gehaald. Met als finishing touch: een housetour!
Nu dwaal ik een beetje af en hier ga ik heus nog een post aan wijden zodra wij het huisje hebben gekregen - the point is dat dat koopverbod het voor mij mogelijk heeft gemaakt om prioriteiten te stellen en minder makkelijk over te geven aan wat ik wil. Langertermijn doelen voorop te stellen in plaats van instant satisfaction. Ik geef zelfs meer geld uit aan cadeautjes dan aan mezelf. Misschien komt dat omdat in de maand mei drie gezinsleden jarig zijn, moederdag standaard wordt gevierd én mijn vader en zijn vrouw 12,5 jaar getrouwd waren...... Maar het gaat om het idee! De wishlist die ik nu heb, heb ik al maanden. Ondanks dat best wel frustrerend kan zijn, ben ik er ook wel een beetje trots op. Ik heb mij kunnen inhouden. Ik. Wie had dat nou verwacht? Zo ongedisciplineerd als ik soms kan zijn, zo gedisciplineerd hebben twee maandjes koopverbod mij gemaakt.

Translation: in december and january this year, I had a buying restriction. I found that I had spend wayyyyy to much money on clothing and shoes - which had to change. It worked out fine. I created some discipline and now I can save up for longterm goals instead of wanting instant satisfaction. My wishlists got smaller and the one I have now, is here for at least two months now. I'm actually a little proud of that! Did you ever had a buying restriction? How did that work out for you?

V.l.n.r. minnetonka's, jeans van Boohoo, HAMA statief, Boohoo kimono en Palladium boots

Het allerhoogst in mijn vaandel staan de bovenste drie producten: minnetonka's, een high waisted spijkerbroek en een statief. Minnetonka's, omdat die zo bohemian zijn en daar houd ik van. High waisted jeans, want dan zie je de decemberpondjes minder (en het ziet er stoer uit!) en het statief, omdat ik dan éíndelijk fatsoenlijk filmpjes en outfitfoto's kan maken. Een camera is wel handig bij een statief, maar tot nu toe doet mijn mobiel het nog prima. Dat is toekomstmuziek!

Hebben jullie wel eens een koopverbod gehad? Hoe is dat bij jullie gegaan?